Tiny house, Tidy house

Sinds een tijdje ben ik geboeid door tiny houses. Vele afleveringen van programma’s als Tiny house hunters en Living big in a tiny house heb ik gekeken.
“Het idee van tiny houses is ontstaan door een trend genaamd de ‘Tiny House Movement’. De beweging is oorspronkelijk begonnen in Amerika en draait om het leven in kleine, minihuisjes van 15 tot 50 vierkante meter. Bewoners kiezen om te minderen, alles simpeler te maken en met minder te leven.” – Bron: natuurhuisje.nl/tiny-house
Ik kan er geen genoeg van krijgen. Mijn man vindt het helemaal niks en denkt dat ik gek ben geworden. Het is niet zo dat ik nu zelf in een tiny house wil wonen. Ik vind ons ruime appartement heerlijk en wil daar graag blijven. Dat ruimtelijke gevoel is voor mij heel belangrijk.
Het klinkt wat tegenstrijdig, maar dat ruimtelijke gevoel is juist wat mij aanpreekt bij tiny houses. Veelal staan ze in een natuurrijke omgeving, met een flinke buitenplaats, En doordat het woonoppervlak van tiny houses beperkt is, leven de bewoners vaak minimalistisch. Geen overbodige spullen, geen rondslingerende troep en slimme oplossingen. Dat geeft een groot gevoel van ruimte. Ruimte voor jezelf om te kunnen leven en bewegen in plaats van ruimte voor je spullen. Het is ook heel overzichtelijk, wat ruimte in je hoofd geeft. Je hoeft natuurlijk niet perse in een klein huis te wonen om je van onnodige spullen te ontdoen. Maar het werkt als een stok achter de deur. Je moet wel als je klein woont. Mijn fascinatie voor tiny houses komt vooral voort uit een verlangen naar een tidy house en minder spullen.
Wanneer je alle ruimte hebt, verzamel en bewaar je dingen gemakkelijker. Dikwijls totdat die grote ruimte ook volgepropt staat. Dit is een issue bij ons thuis. Soms weet ik bijna niet meer wat we in huis hebben of - wat vaker voorkomt - waar het ligt. Of nog erger: ik kan er nauwelijks bij omdat er te veel dingen voor staan... Al die spullen maken me onrustig. Luxe probleem natuurlijk. Feitelijk ook eenvoudig op te lossen. Zou je denken. We zijn alleen allebei slecht in dingen wegdoen. Vaak denk ik 'komt misschien nog eens van pas' of 'zonde om weg te gooien, maar niemand wil het hebben'. Ook is er vaak emotionele waarde aan verbonden.
Ik ben niet de enige die moeite heeft om spullen weg te doen. Tik op Google ‘ontspullen’ of ‘minimalisme’ in en je vindt een legio aan tips om hiermee aan de slag te gaan. Blogsites, magazines, boeken. Er is veel geschreven over dit onderwerp. Ik zag zelfs een online cursus over ontspullen. Eigenlijk wonderlijk dat we zoveel hulp nodig hebben om ons te ontdoen van dingen.
Deze neiging van de mens om steeds meer spullen te verzamelen en je daaraan te hechten is niks nieuws. De Bijbel bevat veel teksten die waarschuwen tegen materialisme. Ik wil er graag enkele met u delen:
“Verzamel voor jezelf geen schatten op aarde: mot en roest vreten ze weg en dieven breken in om ze te stelen. Verzamel schatten in de hemel, daar vreten mot noch roest ze weg, daar breken geen dieven in om ze te stelen.” - Mattheüs 6:19, 20
“Hij [Jezus] zei tegen hen: ‘Pas op, hoed je voor iedere vorm van hebzucht, want iemands leven hangt niet af van zijn bezittingen, zelfs niet wanneer hij die in overvloed heeft.’”- Lucas 12:15
“Beter een schamel bezit en ontzag voor de HEER, dan grote rijkdom en veel onrust.” - Spreuken 15:16
Door al die programma’s over tiny houses en met het besef dat ik soms echt teveel aan materiële zaken gehecht ben, werd ik gemotiveerd wat te gaan uitmesten. Zo heb ik laatst een la vol riemen van mij en manlief leeggegooid op bed, alles op een hoop. Het waren er meer dan 20! Hoeveel riemen heeft een mens nodig?? Door de jaren heen verzameld en nu draag ik zelden nog een riem. Ik heb de helft weggedaan. Sommige waren zo oud en lelijk geworden dat ze de prullenbak in konden. Andere krijgen een tweede kans via de kringloopwinkel. Elf stuks zijn er overgebleven. Nog steeds veel voor twee personen, maar ja, je moet ergens beginnen. Het gaf een goed gevoel om bewust te kiezen voor wat ik wilde houden en wat echt weg kon. Om afstand te kunnen doen van spullen. De riemen-la ziet er nu overzichtelijk uit en kan weer moeiteloos open en dicht. Ook dat is fijn. Op naar de volgende la!
“Ik besef: mijn enig bezit is de HEER, al mijn hoop is op Hem gevestigd.” - Klaagliederen 3:24