Contrast
Twee weken geleden ging een droevige foto de hele wereld over. Het was een foto van een klein jongetje dat dood op het strand in Turkije was aangespoeld. Het kind was één van de groep Syrische bootvluchtelingen die bij de oversteek op zee zijn verdronken. De wereld was in shock. Dit was volgens velen het beeld van ‘een falende maatschappij’.
Dezelfde dag dat ik deze foto had gezien, werd een medecursist geconfronteerd met haar mobiele telefoon die het had begeven. Het hield haar de hele dag bezig, met pogingen nog leven in het apparaat te krijgen, maar tevergeefs. De – herkenbare - frustratie van het ongemak dat gemoeid gaat met een kapotte telefoon plus het verlies van allerlei gegevens die we tegenwoordig in onze mobieltjes bewaren, maakte dat het huilen haar nader stond dan het lachen. Met name de verloren foto's van haar kindjes raakte haar erg.
Het ging door mijn hoofd dat hoewel zij helaas de foto’s van haar kleine kinderen niet meer had, zij die avond wel haar kroost gezond en levend in haar armen kon sluiten. Een schril contrast met de vader van de levenloos aangespoelde peuter, die alleen nog foto’s van zijn dode kind heeft.
Het is een menselijke reactie om zulke vergelijkingen te maken, van situaties die helemaal niet vergelijkbaar zijn. Soms kan zo’n gedachte helpen om zaken te relativeren. Maar het lost de situatie zelf natuurlijk niet op. Gelukkig reageert God niet zoals mensen doen. Hij heeft begrip en aandacht voor al onze ellende, groot of klein. Zo bekommerde Hij zich over een heel volk van ruim 600.000 mensen dat vier eeuwen lang in Egypte in slavernij had geleefd. Tegelijkertijd genas Hij één enkele vrouw die gedurende twaalf jaar aan bloedingen had geleden. Christus had ook oog voor de kinderen in Zijn nabijheid, met hun kleine noden. Zijn discipelen begrepen dit niet en wilden de kinderen tegenhouden. Jezus echter gebood hen de kleintjes bij Hem te laten komen. In het evangelie staat dat Hij Zijn armen om hen heen sloeg, ze de handen oplegde en hen zegende.
Grote of kleine zorgen, het maakt voor God geen verschil. We mogen met alles bij Hem komen. Hij belooft in Zijn woord dat Hij voor ons zorgt en in alles voorziet dat wij nodig hebben. De Bijbel verzekert ons: “De Heere is nabij aan wie een beroep op Hem doen.” – Psalm 145:18. Het enige dat wij hoeven te doen, is in vertrouwen al onze noden aan Zijn voeten leggen.
Dat betekent overigens niet dat door te bidden al onze problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen. De boodschap is dat alles wat een mens meemaakt voor God relevant is en dat Hij ons zal bijstaan en kracht zal geven om met alle moeilijkheden in het leven om te gaan. God wil Zijn armen om u heen slaan als u verdriet of pijn heeft, ook wanneer andere mensen aan uw leed voorbij gaan en die als gering bestempelen. Niets in ons leven is voor de Hemelse Vader betekenisloos. Ik hoop dat deze gedachte u mag sterken bij alle uitdagingen die het leven geeft.