Bijbelse waarden
Dinsdag was ik bij de Vakantie Bijbel School (VBS) van onze gemeente. De hele week konden kinderen de VBS bezoeken. Er werden allerlei leuke activiteiten georganiseerd en iedere dag waren er ongeveer 20 kinderen. Terugdenkend aan deze dag is mij vooral de prettige sfeer en de positieve instelling van zowel de kinderen als de leid(st)ers bij gebleven. Drie eigenschappen in het bijzonder, die ook in de Bijbel worden nagestreefd, zag ik terugkomen: volharding, geduld en enthousiasme.
"Streef naar rechtvaardigheid, vroomheid, geloof, liefde, volharding en zachtmoedigheid." 1 Tim 6:11
Volharding is dit jaar een kostbaar goed, aangezien het weer bijzonder wisselvallig is. Zo ook dinsdag. U kunt zich vast voorstellen dat wanneer je een week lang een groep tomeloze energiebundels hebt bezig te houden, buitenactiviteiten een uitkomst zijn. We hadden een picknick in het park op het programma staan, maar 's ochtends kwam de regen met bakken uit de hemel. Fijn voor de moestuin, maar niet voor onze picknick plannen. Vanuit team Gezondheid kwamen wij deze dag naar de VBS om samen met de kinderen een smakelijke en voedzame lunch te maken. Het voorbereiden zou ook grotendeels buiten worden gedaan. Hoewel 's ochtends het weer weinig goeds voorspelde, werden tussen de buien door de tafels en stoelen naar buiten gebracht. Wie weet zou het meevallen. Toch moesten we ons plan wijzigen en alle stoelen + tafels snel weer naar binnen brengen. Het eten werd binnen bereid. Tegen de tijd dat we met lunch voorbereidingen klaar waren, scheen het zonnetje. Hup, stoelen en tafels weer naar de buitenplaats. Lekker buiten eten. Halverwege de lunch begon het echter weer te regenen. Alles weer naar binnen. In de middag was het eindelijk stabiel en stralend weer en konden we alsnog onbezorgd genieten van een middagprogramma buiten in het zonnetje.
"Wees steeds bescheiden, zachtmoedig en geduldig, en verdraag elkaar uit liefde" Efez 4:2
Geduld was voor de kinderen een uitdaging. Na de ochtendwijding mochten de kinderen kiezen waarmee zij wilden helpen: minipizza's, fruit- en groentesalades of broodbeleg maken. Wij hadden in de voorbereiding van de activiteit er geen rekening mee gehouden dat alle normale keukenaccessoires niet op één plek voorhanden zouden zijn. (Onze kerk heeft twee keukens én een ruime pantry). Op het laatste moment was het zoeken geblazen naar extra snijplanken, geschikte messen voor de kinderen en voldoende schalen. De kinderen stonden al klaar bij de kookstations om aan de slag te gaan, maar moesten nog even wachten. Bij het bakken van de minipizza's werd bij sommige tieners hun geduld op de proef gesteld. Toen de eerste pizza's uit de oven kwamen, waren de bakkers natuurlijk erg nieuwsgierig naar het resultaat. Helaas moesten zij wachten met proeven tot alle pizza's gebakken waren en ook de rest van de lunchgerechten waren bereid, zodat we met zn allen tegelijk de gerechten konden uitproberen. Ook bij het spelen van spelletjes in de middag, zoals sjoelen, kon geduld een uitdaging zijn. Toen twee vriendinnetjes bij de sjoelbak stonden, kwam hun 'BFF' relatie onder druk te staan. Terwijl het ene meisje fanatiek de sjoelschijven vooruit schoof, had de andere grootse moeite om haar beurt geduldig af te wachten. Toen zij eindelijk met de schijven mocht werpen, straalde het enthousiasme er vanaf.
"Laat uw enthousiame niet bekoelen, maar laat u aanvuren door de Geest en dien de Heer. Wees verheugd door de hoop die u hebt" Rom 12:11
Enthousiasme zag ik de hele dag door bij de kinderen. Er was een grote groep gretige pizzabakkers die op een sneltreinvaart de kleine pizza's belegden en in de oven deden. De kinderen die de avocado dip maakten vonden prakken met een vork niet snel genoeg gaan (de avocado's hadden hier en daar nog wat harde stukjes) en besloten dat kneden met de handen beter ging. Met toewijding werden de avocado's tot puree gekneed. Dat vervolgens overal avocado zat, deerde hen niet. Aan een andere tafel werden als aan een lopende band komkommers, paprika's, tomaten en verschillende vruchten gehakt. Met zorg voor de kleine vingertjes uiteraard. Het laatste kookstation werd bemand door broer, zus en moeder, die na twee verschillende soorten pesto te hebben gemaakt met nog even veel enthousiasme een dadel-pinda-'choco'pasta bereidden.
We hebben heerlijk geluncht en ik ben trots op de kleine koks zowel voor de manier waarop zij zich hebben gedragen als voor het smakelijke resultaat! Uiteraard ook lof voor de leid(st)ers die tijd vrij hebben gemaakt om de kinderen een leuke en leerzame week te bezorgen.